رضوى نيز هست و ظاهرا در آنجا نيز چيزى افتاده است و در جمره عقبه البتة پشت به قبله مىبايد كرد مگر آن كه مراد اين باشد كه أول رو به قبله كند و دعا بخواند بعد از آن پشت به قبله كند و رمى كند و الله تعالى يعلم و در روز دويم عيد كه اوّل ايّام تشريق است ، و روز سيم و چهارم هر روز بيست و يك سنگ ريزه مىاندازى هر يك را هفت سنگ ريزه مىزنى ، و جمره أولى را به هفت سنگ مىزنى و نزد أو مىايستى و دعا مىخوانى و جمره ثانيه را نيز هفت سنگ ريزه مىزنى و نزد أو مىايستى و دعا مىخوانى و جمره سيّم را هفت سنگ ريزه مىزنى و نزد أو وقوف نمىكنى .
و چون فارغ مىشوى روز عيد از رمى جمار و به جاى خود مىآيى در منا اين دعا را مىخوانى كه ترجمه اش اينست كه خداوندا اعتماد در جميع كارها به تو دارم ، و در همه أمور توكل بر تو كرده‌ام پس تو نيكو پروردگارى و نيكو خداوندى و نيكو معين و ياورى الذّبح ( و اشتر هديك إن كان من البدن أو من البقر أو من الغنم و الَّا فاجعله كبشا سمينا فحلا فإن لم تجد فحلا فموجوء من الضّأن ، فإن لم تجد فتيسا فحلا ، فإن لم تجد فما تيسّر لك و عظَّم شعائر الله فانّها من تقوى القلوب ، و لا تعط الجزّار جلودها و لا قلائدها و لا جلالها و لكن تصدّق بها و لا تعط السّلَّاخ منها شيئا فإذا اشتريت هديك فاستقبل به القبلة و انحره أو اذبحه ، و قل : وجّهت وجهي للَّذي فطر السّماوات و الأرض حنيفا مسلما و ما انا من المشركين انّ صلاتي و نسكي و محياي و مماتي ) *

447