إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

را ببيند چنان كه هستند و أهل آخر ترا بشناسد ، و گوشت و خون و استخوان و رگها و پيها و نشستن و ايستادن و دخول و خروج مرا نور گردان و نور مرا عظيم گردان اى پروردگار من در روزى كه ملاقاة كنم ترا به درستى كه تو بر همه چيز قادرى و خاصيت اين نور ذوق و شوق و محبت و معرفت است در دار دنيا و در دار عقبى به آن كه قبر كه عالم برزخ است منور باشد و چون محشور شود أهل محشر أو منور شوند بلكه به آن نور هدايت كند ماسهان ( گمراهان ظ ) ( 1 ) وادى حيرت را و اين آن نور است كه حق سبحانه و تعالى أو را هدايت كند سينه أو را از جهت اسلام گشاده و منور مىگرداند پرسيدند كه يا رسول الله علامت شرح صدر كدامست فرمودند كه دور كردن خود است از دار غرور و انابتست بسوى دار خلود و مستعد شدن از جهة مرگست پيش از نزول آن .
صدوق مىگويد كه اين دعا كه دعاى آخر باشد يا همه و اين اظهر است تمام و كافى است از جهة وقوف عرفات . و دعاهاى بسيار جمع كرده است كه يك دعا كرده است همه را يا همه را يك دعا ناميده است و ذكر كرده است در كتابي كه از جهة وقوف عرفه تصنيف نموده است هر كه تمامتر خواهد رجوع به آن كند إن شاء الله تعالى ، و اليوم آن كتاب نيست و اقبال ابن طاوس كافى است ، و محمد بن يعقوب به روايات صحيحه نقل كرده است چند دعا را و در رساله منسك نوشته شده است رجوع به آن كنند الإفاضة من عرفات ( فإذا غربت الشّمس يوم عرفة فأفض [ فامش خ ل ] و عليك السّكينة و الوقار و افض بالاستغفار فانّ الله عزّ و جلّ يقول * ( ثُمَّ أَفِيضُوا ) * ) *

431