صحيحه ابن عمار في رحلتي است در كافى و تهذيب في رحلي است و اظهر اينست كه اين نيز تصحيف است ، و در صورت خطى مشابهتى هست يعنى كوچ كردنم را مبارك گردان يا هر چه با من است بركت ده آن را ، يا مبارك گردان و حاجتم را بر آورى و بگردانى مرا از زمره جمعى كه مباهات مىكنى به ايشان بر كساني كه بهترند از من چنان كه در صحيح وارد شده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه حق سبحانه و تعالى مىفرمايد به فرشتگان كه اين بنده را روزى كرامت كردم و آن را برداشته است و آن را صرف اين راه كرده است ، و خود و عيالش را آفتابى كرده است كه رنگ آفتاب برداشته‌اند و ايشان را آورده است كه عرفات را پر كنند و مطلوبش اين است كه أو را بيامرزم گواه باشيد كه گناهانش را آمرزيدم و كفايت نمودم مهمّات أو را و روزى أو را فراخ گردانيدم و همچنين از الطاف الهى فرمودند بسيار ، و خلاصه اش اينست كه شما مىگفتيد اى ملائكة كه چه حكمت است كه ما مسبّحان را و مقدّسان را از زمين بيرون مىبرى و به جاى ما مىآورى جمعى را كه فساد مىكنند ، و خون مىكنند به بينيد كه چنين جفا در راه من مىكشند و مال و زن و فرزندان را در معرض تلف در آورده‌اند از جهة رضاى من چنان كه أحاديث بسيار در مباهات گذشت و در اخبار بسيار از أئمة أطهار صلوات الله عليهم وارد شده است كه چون ملايك چنين استفسارى از ايشان واقع شد كه به صورت اعتراض بود و ايشان را حالتي بود كه مشاهده أنوار الهى مىكردند بعد از آن مشاهده بر طرف شد دانستند كه خوب نكرده‌اند پناه به عرش عظيم بردند هفت روز هزار سال كه هفت روز از روزهاى عالم أعلى است . حق سبحانه و تعالى از تقصير ايشان گذشت و از جهة ايشان بيت المعمور را مقرر فرمود كه طواف كنند از آن روز تا روز قيامت هر روز

420