پس چون از نماز فارغ شوى نيت احرام بكن بلكه احرام همين نيت است و بس ، و پوشيدن دو جامه واجبي است بر سر خود ، و تلبيه واجبست از جهة انعقاد احرام و پيش از نيت حمد و ثناى الهى به جاى آور به نحوى كه أو أهل آنست مثل آية الكرسي و كلمات فرج يا آن كه بگوى « الحمد للَّه رب العالمين كثيرا على كل حال كما هو أهله و مستحقه » كه اخبار بسيار وارد شده است كه ملا يك عاجز مىشوند از نوشتن ثواب اين كلمه خطاب به ايشان مىرسد : كه شما به همين عبارت بنويسيد كه كسى نمىداند ثواب آن را و احصاء اين حمد را به غير از من .
و در صحيحه فضلا و غير آن منقول است كه از جمله ذكر كثير كه حق سبحانه و تعالى از بندگان طلبيده است تسبيح حضرت فاطمه زهرا است صلوات الله عليها ، و در روايات بسيار وارد شده است كه مخفى ذكر كردن از ذكر كثير است ، و صلوات بر محمد و آل أو بفرست پس بگو آن چه مذكور شد در صحيحه محمد بن عمار كه مشتمل است بر زيادتى بسيار ، و مشايخ همه آن را ذكر كرده‌اند و صدوق در اينجا كم كرده است ، و در فقه رضوى كمتر از اينست و دور نيست كه حديثي به اين نحو بوده باشد ، و مظنون آنست كه در اينجا وسط را اختيار نموده است .
و ترجمه اش اين است كه خداوند از تو سؤال مىكنم كه بگردانى مرا از جمله كساني كه استجابت كرده‌اند ترا در همه أوامر و نواهى يا در امر حج يا عمره و اين اظهر است و مطلوب اظهار آن است كه سنّيان أطاعت خدا و رسول نكردند و أطاعت عمر كردند در ترك حج تمتعى كه حق سبحانه و تعالى آن را طلب فرموده است از آفاقي ، و از كساني گردان مرا كه ايمان به وعده و وعيد تو دارند در ثواب حج تمتع و عقوبات ترك آن زيرا كه هر كه

376