الَّذى يأتيه الحرّ و البرد و ان كانوا صرورة لم يجز ذلك عنهم و الحجّ لمن حجّ ) ( 1 ) و در صحيح به هفده سند منقولست از على كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه از شخصي كه اجرت يك حجرا به پنج نفر بدهد كه يكى از ايشان به حج رود و باقي شريك أو باشند در ثواب آيا ايشان را ثوابي خواهد بود چون به حج نرفته‌اند فرمودند كه هر يك را ثواب حج تمام دهند گفت عرض نمودم كه كدام يك از ايشان ثوابش عظيمتر است فرمودند كه آن كه سرما و گرما و تعب مىكشد و اگر اين جماعت همه نو حاجى باشند و به حج اسلام مشرف نشده باشند اين حج مجزى نيست از حج اسلام ايشان و ثواب حج كامل از آن كسى است كه به حج رفته است ، و محتمل است كه مراد اين باشد كه آن كه رفته است ثواب حج اسلام دارد و آنها كه نرفته‌اند ثواب أصل حج دارند يا آن كه : آن كه رفته است از حجة الاسلام أو مجزى است .
و كالصحيح منقولست از سليمان كاتب علي بن يقطين كه در يك سال شمردم كساني كه را كه علي بن يقطين به حج فرستاده بود پانصد و پنجاه كس بودند كه آن چه كمتر از همه داده بود هفتصد درهم بود و اكثرش ده هزار درهم بود و به حساب درهم آن روز كه ده درهم يك اشرفى بوده است اگر وسط را حساب كنيم بر سر هم بيست و هفت هزار و پانصد تومان مىشود اين يكى از خيرات هر سأله أو بود ، و أعظم از اين آن بود كه چون هارون والى كل بلاد اسلام بود هر شيعه كه در هر جا بود مال ايشان را در روز مىگرفت تقية و در شب به ايشان رد مىكرد و اين بسيار از آن بيشتر مىشد ، و به اين شروط حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه أو را رخصت وزارت دادند بعد از تهديد قتل مكررا و مبالغه هارون در وزارت أو از اين جهت بود كه يقطين در

362