داشته‌اند و دو شيخ فاضل صالح ثقة گفتند كه اين نسخه را از قم به مكة آوردند چون نسخه قديمى بود و خطوط إجازات علماء بر آن بود و در چند جا خط حضرت بر آن بوده و قاضى مير حسين طاب ثراه از روى آن نسخه نوشته بود و به اين شهر آمد و بنده از آن نسخه نسخه برداشتم و عمدهء اعتماد بنا بر اين است كه أكثر آن چه پدرش در رساله به صدوق نوشته است به همان عبارتست و أكثر آن چه صدوق نسبت به كسى نمىدهد همان عبارتست به اندك تغييرى در بعضي از أوقات و اين نسخه سبب عذر قدماست در آن چه گفته‌اند و سبب احتياط اين فقير است و بعضي از اين حديث پيشتر گذشت با مؤيّدش صحيحه منصور بن حازم اعاده نكردم ( و سأله صلوات الله عليه عبد الله بن سنان عن الرّجل يقدم حاجّا و قد اشتدّ عليه الحرّ فيطوف بالكعبة و يؤخّر السّعي إلى أن يبرد فقال لا باس به و ربّما فعلته ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقولست از عبد الله كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصي كه در هواي گرم به حج آمده باشد و طواف كعبه كند و از جهة شدّت حرارت تأخير نمايد سعى را تا هوا خنك شود چونست حضرت فرمودند كه باكى نيست در تأخير و بسيار است كه من نيز چنين مىكنم يعنى تأخير مىكنم سعى را تا هوا خنك شود و اگر چه أفضل اعمال آنست كه دشوارتر باشد و ليكن بر أئمة هدى است صلوات الله عليهم كه كار را بر مردمان دشوار نكنند چون عالميان متابعت ايشان مىكنند و بسا باشد كه بدن نيز قوت تحمل مشقّت نداشته باشد و به سبب اين مشقت از كارهاى أهم از اين باز مانند ( و في حديث اخر يؤخّره إلى اللَّيل )

32