إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

( 1 ) و در موثق كالصحيح منقولست از أبو بصير كه ظاهرا ليث است چنان كه در تهذيب از ابن مسكان است از أو كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از مردى كه روانه شود در منى در نفر أول كه روز دوازدهم است حضرت فرمودند كه كوچ مىتواند كرد تا آفتاب زرد پس اگر كوچ نكند تا نزد غروب آفتاب پس نفر نكند و شب در منى باشد تا چون صبح شود و آفتاب طالع شود پس هر وقت كه خواهد كوچ كند چون در نفر أول لازم بود كه بعد از زوال باشد در نفر ثاني در كار نيست و آن كه نزد غروب باشد دور نيست كه تا كوچ كند و از منى در رود البتة غروب شده است يا بر سبيل استحباب باشد چون أحاديث بسيار وارد شده است كه هر گاه شب شود و در منى باشد مىبايد كه در آن شب در منى باشد و أحوط آنست كه چون آفتاب زرد شود بيرون نرود و روى الحلبيّ انّه سئل عن الرّجل ينفر في النّفر الاوّل قبل ان تزول الشّمس فقال لا و لكن يخرج ثقله ان شاء و لا يخرج هو حتّى تزول الشّمس و روى انّ من فعل ذلك فهو ممّن تعجّل في يومين ) * ( 2 ) و به أسانيد صحيحه متكثرة منقولست از حلبى كه گفت سؤال كردند از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصي كه كوچ كند در كوچ اوّل كه روز دوازدهم است آيا پيش از ظهر كوچ مىتواند كرد ؟ فرمودند كه نه و ليكن اگر خواهد احمال و أثقال را پيش مىتواند فرستاد و خود نمىرود تا زوال نشود ، و در روايتي وارد است و آن روايت على است از أحدهما صلوات الله عليهما و ظاهر مراد از أحدهما صادق يا كاظم است صلوات الله عليهما ، و علىّ محتمل است كه علي بن يقطين يا علي ابن أبي حمزه ثمالى و يا بطاينى باشد و بنا بر دو احتمال أول صحيح است ، و بنا بر احتمال آخر

241