عشرى باشند حفظ مىكنند ايشان را و مال و فرزندان ايشان را و حق سبحانه و تعالى اشاره بهر سه فرقه فرموده است « * ( فَمِنَ النَّاسِ ) * الخ » كه پيشتر گذشت ( و روى من و في للَّه و في الله له ) ( 1 ) و مروريست در تفسير آية كه هر كه وفا كند از جهة حق سبحانه و تعالى به فرموده أو كه « * ( فَمَنْ فَرَضَ ) * الخ » هر كه احرام گيرد مىبايد كه اجتناب كند از محرمات احرام خالصا لوجه الله تعالى حق سبحانه و تعالى وفا مىكند از جهة أو كه گناهان أو را مىآمرزد چنان كه فرموده است « * ( فَمَنْ تَعَجَّلَ ) * الخ » و اين عبارت صحيحه حلبى و محمّد بن مسلم است كه گذشت و موافق است با حديث سلام ( و في رواية سليمان ابن داود المنقرىّ عن سفيان بن عينية عن أبي عبد الله صلوات الله عليه في قول الله عزّ و جلّ « * ( فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْه ) * يعنى من مات فلا اثم عليه و من تاخّر اجله فلا اثم عليه لمن اتّقى الكبائر ) ( 2 ) و در روايت كالصحيح منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند در تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه كسى كه تعجيل كند در اين دو روز و بميرد از گناهان پاك شده است و كسى كه اجلش نرسيده باشد أو نيز مغفور است مشروط به آن كه خود را نگاه دارد از گناهان كبيره و محتمل است كه همه مراد الهى باشد بعضي از ظهر و بعضي از بطن قران يا همه از ظهر باشد چون لفظ دلالت دارد و الله تعالى يعلم ( و سأله أبو بصير عن الرّجل ينفر في النّفر الاوّل قال له ان ينفر ما بينه و بين ان تصفرّ الشّمس فان هو لم ينفر حتّى يكون عند غروبها فلا ينفر و ليبت بمنى حتّى إذا أصبح و طلعت الشّمس فلينفر متى شاء )

240