مىدهند كه اگر آخرت را بطلبند هر آينه دعاى ايشان را نيز مستجاب مىكنند و توفيق ايمانشان نيز كرامت مىكنند و مؤمنان هر چه طلب كنند از دنيا و عقبى كرامت مىفرمايند و آية كريمه اين است كه بعد از وقوف عرفات و مشعر مىفرمايد كه « * ( فَمِنَ النَّاسِ ) * الخ » يعنى از جمله مردمان جمعى هستند كه مىگويند كه اى پروردگار ما عطا كن ما را در دنيا حسنه و خوبى و ايشان را در آخرت نصيبي نيست و بعضي از ايشان مىطلبند كه خداوندا عطا كن ما را در دنيا حسنه و در آخرت حسنه و ما را از عذاب دوزخ نگاه دار اين جماعت را نصيبي عظيم هست از كارهاى خود ( و قال الصّادق صلوات الله عليه ما من رجل من أهل كورة وقف بعرفة من المؤمنين الَّا غفر الله تعالى لأهل تلك الكورة من المؤمنين و ما من رجل وقف بعرفة من أهل بيت من المؤمنين الَّا غفر الله لأهل ذلك البيت من المؤمنين ) ( 1 ) و از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه هر گاه مؤمني از شهري يا از طرفي بحج رود و وقوف عرفات را در يابد البتة حق سبحانه و تعالى مىآمرزد مؤمنان أهل آن خانه را با خويشان أو را كه مؤمن باشد .
و مؤيد اين أحاديث بسيار وارد شده است كه حق سبحانه و تعالى به بركت نماز گذارندگان شيعيان دفع مىفرمايد بلا را از جمعى كه تارك الصلاة باشند و هم چنين ساير عبادات خصوصا هر گاه در آنجا از جهة أهل ناحية يا شهر يا ده يا أهل خانه دعا كنندگان البتة دعاهاى ايشان در حق آن جماعت مستجاب مىشود چنانكه خواهد آمد كه بهترين دعاها دعايى است كه از جهة برادر مؤمن كنند ( و سمع علىّ بن الحسين صلوات الله عليهما يوم عرفة سائلا يسال ) *

99