< صفحة فارغة > [ وقوف به عرفات ] < / صفحة فارغة > ( و الحاجّ إذا وقف بعرفات خرج من ذنوبه ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقولست كه حاجى هر گاه وقوف عرفات كند از گناهان بيرون مىآيد ( و قال أبو جعفر صلوات الله عليه ما يقف أحد على تلك الجبال برّ و لا فاجر الَّا استجاب الله له فامّا البرّ فيستجاب له في آخرته و دنياه و امّا الفاجر فيستجاب له في دنياه ) ( 2 ) و در موثق كالصحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه احدى وقوف نمىكند و در اين كوهها يعنى كوهستانها كه مراد عرفات و مشعر باشد نه خوب و نه فاسق كه مراد از آن كفار است مگر آن كه دعاوى أو را مستجاب مىكنند اما خوبان دعاى ايشان را مستجاب مىكنند در هر چه طلب كنند از دنيا و عقبى ، و اما كفار يا أعم از كفار و فساق دعاى ايشان را مستجاب مىكنند در أمور دنيوية .
و در فقه رضوى مذكور است كه مرويست از معصوم صلوات الله عليهم كه هر كه در عرفات يا مشعر وقوف كند از امامي مذهب و غير ايشان البتة گناهان أو را مىآمرزند عرض نمودند كه خوارج و نواصب نيز وقوف مىكنند حضرت فرمودند كه گناهان همه را مىآمرزند اگر بر سر كار خود نروند اما همه پيش از بيرون رفتن به اعتقاد باطل خود بر مىگردند و ضايع مىكنند كردهاى خود را و در موثق كالصحيح از حضرت أبو الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليه منقول است كه هر كه در كوهها وقوف مىكند دعاى أو را مستجاب مىكنند اما مؤمنان پس دعاى ايشان را مستجاب مىكنند در آخرت ايشان و اما كفار پس دعاى ايشان را مستجاب مىكنند در دنياي ايشان و از آية كريمه ظاهر مىشود كه چون كفار همين دنيا را مىطلبند دنيا به ايشان

98