إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

مىگذارند و بر آن مىنشينم و ظاهر اين دو خبر أعم است از آن كه از نصف تجاوز كرده باشد يا نكرده باشد < صفحة فارغة > [ قطع بخاطر نماز مستحبى ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن عبد الرّحمن بن الحجّاج قال سالت أبا إبراهيم صلوات الله عليه عن الرّجل يكون في الطَّواف و قد طاف بعضه و بقي عليه بعضه فيخرج من الطَّواف إلى الحجر أو إلى بعض المسجد إذا كان يوتر فيوتر و يرجع فيتمّ طوافه افترى ذلك أفضل أم يتمّ الطَّواف ثمّ يوتر و ان أسفر بعض الاسفار فقال ابدأ بالوتر و اقطع الطَّواف إذا خفت ثمّ اتمّ الطَّواف ) ( 1 ) و در حسن كالصحيح و در صحيح منقولست از عبد الرحمن كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه از شخصي كه در طواف باشد و بعضي از آن را كرده باشد و بعضي مانده باشد و در كافى است كه فيطلع الفجر ) * پس صبح طالع مىشود و احتمال صبح كاذب نيز هست بلكه اظهر است و از طواف بيرون مىرود بحجر إسماعيل يا به طرفي ديگر از مسجد الحرام و نماز وتر را مىكند هر گاه وتر را نكرده باشد ، و برمىگردد و طواف را تمام مىكند آيا اين بهتر است يا طواف را تمام كند و بعد از آن وتر را به جا آورد اگر چه روز روشن شده باشد اندكى حضرت فرمودند كه ابتدأ كن به نماز وتر كه سه ركعت باشد و قطع كن طواف را هر گاه خوف داشته باشى كه وقت وتر بدر رود و بعد از آن طواف را تمام كن ، و عبارت كافى ثمّ اتمّ الطَّواف بعده ) * است و أكثر نسخ اين كتاب ثمّ ائت الطَّواف ) * است و ظاهرا تصحيف شده اتمّ به ائت با نقص بعده و حاصل كلام اين است كه هر گاه صبح صادق شود و نماز وتر را نكرده باشد و در ميان طواف باشد سه چيز بهم رسيده كه متعارضند نماز صبح و نماز وتر و طواف حضرت فرمودند كه

721