احتياجى به همرسد حضرت فرمودند كه باكى نيست اگر أو را يا ديگرى را كارى به همرسد كه قطع كند طواف را و ظاهرا در كار خود شرط باشد كه از تركش ضررى عظيم به اين كس رسد و در كار ديگران ضرورت شرط نيست بلكه قضاى حاجت مؤمن مطلوبست مطلقا در طواف واجب و سنت < صفحة فارغة > [ قطع براي استراحت ] < / صفحة فارغة > ( و إذا أراد ان يستريح في طوافه و يقعد فلا باس به فإذا رجع بنى على طوافه و ان كان اقلّ من النّصف ) ( 1 ) و اين عبارت جزو حديث سابق است با اختصارى كه واقع شده است و ممكن است كه چون اين حديث را دو كس روايت كرده‌اند يكى مختصر نقل كرده باشد و يكى مطوّل ، و مطول اينست كه اگر كسى خواهد كه در طواف استراحت كند و بنشيند باكى نيست و چون برگردد بنا بر طوافش گذارد پس اگر يك نافله باشد بنا بر يك شوط گذارد و شوط مىتواند گذاشت و اگر در فريضة باشد بنا نمىنهد خواه از جهة قضاى حاجت خودش باشد يا ديگرى يعنى در كمتر از نصف .
و در صحيح از علي بن رئاب منقولست كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه هر گاه شخصي طواف كند و باز مانده شود از ضعف آيا استراحت مىتواند كرد حضرت فرمودند كه بلى و استراحت مىتواند كرد كه اندكى بنشيند بعد از آن برخيزد و بنا نهد بر طوافش از آنجايى كه گذاشته است خواه طواف فريضة باشد يا نافله ، و هم چنين در سعى و جميع عبادات حج اندكى از جهة استراحت مىتواند نشستن .
و كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه در طواف استراحت مىتواند كرد و گاه هست كه من مانده مىشوم بالشئ

720