به آن حضرت صلوات الله عليه كه هر گاه شخصي در جامه اش خون باشد از خونى كه جايز نباشد نماز در آن مثل خون زايد بر درهم و خون حيض و سگ و غير از آن و در آن جامه طواف كند حضرت فرمودند كه مجزى است طوافش در آن جامه چون جاهل بود كه نجس است پس جامه را مىكند و در جامهء طاهرى نماز مىكند ، و اين حديث صريح نيست كه ازاله نجاست به اعتبار مسجد است يا طواف چون محتمل است كه از جهة نماز در كار باشد و بس ، و دلالت مىكند بر آن كه نجاست در طواف معذور است < صفحة فارغة > [ قطع بخاطر نماز ] < / صفحة فارغة > ( و روى ابن المغيرة عن عبد الله بن سنان قال سالت أبا عبد الله صلوات الله عليه عن رجل كان في طواف النّساء فأقيمت الصّلاة قال يصلَّى معهم الفريضة فإذا فرغ بنى من حيث بلغ ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه و حسنه كالصحيح منقول است از عبد الله كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصي كه در طواف نسا باشد و أقامت نماز گفته باشد حضرت فرمودند كه نماز واجب را تقيه با سنّيان مىكند و چون از نماز فارغ شود از آنجايى كه رسيده بود بنا مىنهد ، و در أكثر نسخ كافى في طواف الفريضة .
است و در صحيح از هشام منقولست كه طواف فريضة را قطع مىكند از جهة نماز واجب و بنا مىنهد بر طواف از آنجا كه گذشته است < صفحة فارغة > [ قطع بخاطر حاجت ] < / صفحة فارغة > ( و في نوادر ابن أبي عمير عن بعض أصحابنا عن أحدهما صلوات الله عليهما انّه قال في الرّجل يطوف فتعرض له الحاجة قال لا باس بان يذهب في حاجته أو حاجة غيره و يقطع الطَّواف ) ( 2 ) و به أسانيد صحيحه متكثرة منقولست كه يكى از امام محمد باقر و امام جعفر صادق صلوات الله عليهما فرمودند در شخصي كه طواف كند و

719