< صفحة فارغة > [ پوشاندن صورت ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن منصور بن حازم قال رأيت أبا عبد الله صلوات الله عليه و قد توضّأ و هو محرم ثمّ اخذ منديلا فمسح به وجهه . ) ( 1 ) و مرويست در حسن كالصحيح از منصور كه گفت ديدم آن حضرت را وضو ساخته بودند و محرم بودند پس دستمالى برداشتند و روى خود را به آن پاك كردند ، و دور نيست كه از خوف شين و تركيدن فرموده باشند چون در سفر بيشتر از حضر بهم مىرسد يا از جهة بيان جواز در وضو در احرام چون احرام مرد در سر است نه در رو و مؤيد جواز است حديث عبد الملك قمى نيز در باب وضو نيز گذشت .
( و روى معاوية بن عمّار عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال يكره للمحرم ان يجوز بثوبه فوق انفه . ) ( 2 ) و به أسانيد صحيحه منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه مكروهست محرم را كه جامه اش تجاوز كند از بالاى بيني أو يعنى مستحب است كه روى أو باز باشد كه آفتاب خورد و از جهة ضرورت اگر دهن بندى ببندد مىبايد كه از بيني بالا نرود .
( و لا باس ان يمدّ المحرم ثوبه حتّى يبلغ انفه يعنى من أسفل و ذلك انّ حفص بن البخترىّ و هشام بن الحكم رويا عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال يكره للمحرم يجوز ثوبه انفه من أسفل و قال اضح لمن أحرمت له . ) ( 3 ) و باكى نيست كه محرم جامه دهن بند را بكشد تا به بيني برسد صدوق گفته است كه مراد اينست كه از پائين به بالا كشد نه از بالا به پائين چون مطلوب آنست كه آفتاب بر روى أو تابد و تخصيص به پائين از اين جهت است كه حفص بن البختري به چهار سند صحيح ، و هشام بهشت سند صحيح از ايشان

608