و تا اينجا از حديث علي بن جعفر مذكور است و ظاهرا از صدوق است كه چون إبراهيم كرد سنّت جارى شد تا روز قيامت كه هر گاه داخل منى شوند سنگ ريزه بر جمره زنند و از جهة تذكير گذاشته‌اند كه عالميان أيمن نباشند كه شيطان با آن كه دست تسلط بر أنبياء و أوصيا ندارد و از دور وسوسه مىكند ايشان را .
و منقول است كه سه مرتبه به نزد إسماعيل آمد أول نزد جمره عقبه و گفت اى فرزند مىدانى كجا مىروى گفت نه گفت پدرت مىبرد كه ترا بكشد إسماعيل گفت پدرم از آن مهربانتر است كه مرا عبث بكشد شيطان گفت خوابى ديده است گفت چه بهتر از اين كه از جهة رضاى الهى مرا بكشد و شيطان مهملات مىگفت إسماعيل به فرياد آمد كه اى پدر مهربان شيطان مرا آزار مىدهد حضرت إبراهيم گفت أو را به سنگ بزن و حضرت إسماعيل به هفت سنگ أو را از خود دور كرد و چون به نزديك جمره وسطى رسيد باز شيطان آمد و أو را هفت سنگ زد تا سه مرتبه ( و روى انّ اوّل من رمى الجمار ادم ثمّ إبراهيم عليهما السّلام ) ( 1 ) و در صحيح از معاوية بن عمار منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه أول كسى كه شيطان را سنگ زد در منى در موضع اين سه ميل حضرت آدم بود ديگر جبرئيل به نزد حضرت إبراهيم آمد و شيطان به جاى جمره عقبه ظاهر شد جبرئيل حضرت إبراهيم را گفت تا سنگى چند بر شيطان زد . و منافاتى نيست ميان اين اخبار كه حضرت آدم أول زده باشد و ديگر حضرت إبراهيم و ديگر حضرت إسماعيل صلوات الله عليهم زده باشند < صفحة فارغة > [ قرباني كردن ] < / صفحة فارغة > ( و قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله انّما جعل الله هذا الأضحى ) *

54