( و روى عنه وهب بن عبد ربّه في رجل كانت معه‌ام ولد له فأحرمت قبل سيّدها أله ان ينقض احرامها و يطأها قبل ان يحرم قال نعم . ) ( 1 ) و روايت كرده است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وهب ثقة كه كتاب أو از أصول چهار صد است و ظاهر است كه صدوق از كتاب أو برداشته است و بسيار كسى اين كتاب را روايت كرده بودند از آن جمله حسن بن محبوب ، و كلينى نيز از ابن محبوب روايت كرده است از وهب و طرق صدوق و كلينى بابن محبوب صحيح است در شخصي كه كنيزى با خود داشته باشد كه از أو فرزند داشته باشد و پيش از آقا احرام بندد بىرخصت آقا آيا آقا راهست كه احرام آن كنيز را برهم زند و پيش از آن كه احرام گيرد با أو وطى كند حضرت فرمودند كه بلى . و اين حديث مناسبت ندارد مگر به اعتبار آن كه مقدمات احرام را به جا آورده باشد و احرام نگرفته باشد و حمل مىتواند كرد و عبارت دلالت ندارد بر آن كه مقدمه را بفعل آورده است يا نه بلكه دلالت مىكند بر آن كه ولد حكم كنيز دارد و احرامش بىرخصت مولى صحيح نيست .
( و كتب بعض أصحابنا إلى أبى إبراهيم صلوات الله عليه في رجل دخل مسجد الشّجرة فصلَّى و احرم ثمّ خرج من المسجد فبدا له قبل ان يلبّى ان ينقض ذلك بمواقعة النّساء فكتب صلوات الله عليه نعم أو لا باس به . ) ( 2 ) و در صحيح از نضر بن سويد منقولست از بعضي از مشايخ ما كه گفت عرضه نوشتم به خدمت حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه در شخصي كه داخل شود در مسجد شجره و نماز احرام به جا آورد و نيّت

513