إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

وارد شده است كه اين آية در فلان چيز خاص نازل شد و احتمال أقرب آنست كه حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه اين چهار درهم را صرف نفقه أسب فرموده باشند ، و آن چه بحسب تتبع يافته‌ام آنست كه هر آية كه در شأن آن حضرت نازل شده مفسّران عامه مهما أمكن نفى آن مىكنند و مفسّران خوارج بودند و افترا مىبستند از جهة تقويت مذهب باطل خود چنانكه مسلم بن حجاج در أول صحيحش ذكر كرده يك جزو در آن كه بسيار بودند جمعى كه حديث وضع مىنمودند و در زمان حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله افترا بر آن حضرت مىبستند تا آن كه حضرت بر منبر فرمودند كه « لقد كثرت الخ » يعنى دروغ و افترا بر من مىبندند و هر كه دروغ بر من بندد جاى خود را در جهنم مهيّا مىكند ، و چون اين مفتريان افترا مىبستند و أكثر ايشان با حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه بد بودند و جمعى لا بشرط بودند كه مذهبي نداشتند ، و جمعى به حقيقت ايمان آن حضرت را شناخته بودن الحال دأب مفسران مثل زمخشري و رازي آنست كه مثل آية « * ( إِنَّما وَلِيُّكُمُ الله ) * كه » از طرق عامه زيادة از صد حديث منقولست كه در شأن آن حضرت نازل شده ، و خارجي مفترى گفته است كه در شأن عبد الله بن سنان نازل شده است أول آن را ذكر مىكنند ، و بعد از آن بعنوان روى نقل مىكنند چون بسيار رسواست كه ذكر نكنند ، و مانند بخارى و مسلم نقل مىكنند و خلافش را كه مىدانند كه افتراست نيز نقل مىكنند ، و جمعى از ايشان استدلال مىكنند بر آن كه مىبايد كه اين آية در شأن أبو بكر نازل شده باشد به افترا نيز بسته‌اند باين عنوان كه چون اجماع شد بر امامت أبو بكر پس مىبايد كه أو أفضل از علي ( ع ) باشد پس مىبايد كه هر آية كه دلالت كند بر افضليت در شأن أبو بكر باشد .

381