< صفحة فارغة > [ سعى صفا و مروه ] < / صفحة فارغة > ( و انّما جعل السّعي بين الصّفا و المروة لأنّ الشّيطان تراءى لإبراهيم في الوادي فسعى و هو منازل الشّياطين ) ( 1 ) و منقول است در صحيح از حلبى كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه چرا سعى مىكنند ميان صفا و مروه حضرت فرمودند كه چون شيطان در اين موضع كه سعى مىكنند خود را به حضرت إبراهيم عليه السلام نمود حضرت سعى كردند در آنجا و آن منازل شيطان يا شياطين است و ظاهرا مراد از سعى دويدن است از مناره تا مناره ديگر كه فوق بازار عطاران است و به همين مضمون است صحيحه معاوية بن عمار از آن حضرت صلوات الله عليه .
و امّا أصل سعى ميان صفا و مروه منقول است در صحيح از ابن عمار كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه چون حضرت إبراهيم هاجر و إسماعيل را آورد و ايشان را در حوالي كعبه گذاشت و برگشت و اندك آبى كه داشتند آخر شد حضرت إسماعيل تشنه شد و ما بين صفا و مروه درخت خار بسيار بود هاجر بطلب آب رفت بر بالاى كوه صفا و گفت آيا در اين وادى انيسى هست جواب نشنيد و به مروه آمد و فرياد كرد كه شايد كسى باشد جواب نشنيد تا هفت مرتبه باين طرف و آن طرف رفت و حق سبحانه و تعالى اين سعى را مقرر فرمود تا به ياد آورند عالميان بزرگى و توكل و تسليم و تفويض حضرت إبراهيم را كه زن و فرزند خود را در چنين بيابانى گذاشت و برگشت پس چون هفت مرتبه شد حضرت جبرئيل را ديد از أو پرسيد كه تو كيستى گفت من هاجر مادر فرزند إبراهيم جبرئيل گفت كه إبراهيم عليه السلام شما را به كه گذاشت و رفت هاجر گفت وقتي كه إبراهيم روانه شد كه برود من به أو گفتم كه يا إبراهيم ما را به كه مىگذارى و

35