( 1 ) و در حسن كالصحيح و در صحيح از عيص منقولست كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از خريدن قمريها در مكة و مدينه حضرت فرمودند كه دوست نمىدارم كه چيزى از اينها بدر برند و علما ذكر كرده‌اند كه جايز است خريدن قمارى و دباسى و اخراج اينها از مكة ، و بحسب ظاهر مستند ايشان اين حديثست و صريح نيست در جواز ، و بسيار است كه در محرمات چنين تكلم مىكنند ، و دباسى مقابل قمارى است زيرا كه قمري نوعي است از فاخته كه سرخ است و به كبودى مايل است و دباسى نوعي است از فاخته كه كبود است و به سرخى مىزند و هر دو كوچكتر از فاخته‌اند و نزد عجم الحال هر دو را قمري مىگويند ، و دور نيست كه نزد عرب نيز هر دو را قمري گويند كه از اين حديث استدلال كرده‌اند علما بر جواز اخراج هر دو از حرم مگر آن كه بگويند كه هر دو را قمري مىگويند ، و ليكن استدلال نمىتوان كرد بمجرد احتمال با أحاديث صحيحه متواتره يا كالمتواتره بر نهى از اخراج از حرم و هيچ شك نيست كه أحوط عدم اخراجست ( و روى حريز عن زرارة انّ الحكم سأل أبا جعفر صلوات الله عليه عن رجل اهدى له في الحرم حمامة مقصوصة فقال انتفها و أحسن علفها حتّى إذا استوى ريشها فخلّ سبيلها ) ( 2 ) و به أسانيد صحيحه منقولست كه حكم بن عتبه سؤال كرد از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از شخصي كه در حرم از جهت أو كبوترى بياورند به هديه كه پرش را بريده باشند حضرت فرمودند كه پرش را بكن و دانه خوبش بده تا پرش بلند شود سر ده آن را چنانكه گذشت

273