( و روى يخرج من ذنوبه كنحو ممّا ولدته أمّه ) ( 1 ) و در حسن كالصحيح از عبد الأعلى منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه پدرم صلوات الله عليه مىفرمودند كه هر كه قصد اين خانه كند از جهت حج يا عمره و متبرا باشد از كبر از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولد شود بعد از آن حضرت اين آية كريمه را خواندند به استشهاد بان معنى كه در حديث سابق گذشت .
راوي گفت گفتم كه كبر كدامست حضرت فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه عظيمترين تكبرها آن است كه حقرا ندانند و بر أهل حق طعنه زنند چنانكه قانون غير اثنى عشرى است و هر كه چنين كند از جمله متكبرانى است كه با حق سبحانه و تعالى منازعه كرده است در چيزى كه مخصوص اوست چون متواتر است كه « الكبرياء ردائي و العظمة إزاري ) * يعنى كبريا و عظمت مخصوص منست از بابت مجازى كه شايع است كه مىگويند كه پادشاهى جامه ايست كه به قد فلان پادشاه دوخته‌اند و مذكور شد كه حضرات أئمة معصومين در غالب أوقات به سبب حضور أهل سنت خصوصا علماء ايشان در مجالس ايشان تصريح نمىفرمودند بر كفر عامه و باين عبارت مىفرمودند و اگر كسى خواهد رجوع كند به باب كبر در أكثر اخبار وارد است به همين عنوان كه در اين حديث وارد شده است بلكه اين مضمون متواتر است بىدغدغه از حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله و سنيان نيز در صحاح خود آورده‌اند و ليكن نمىفهمند كه غرض حضرت چيست و حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه در أكثر خطب خصوصا خطبهء قاصعه كه در مذمّت إبليس فرموده‌اند بيان اين معنى را با بلغ عبارات و معاني فرموده‌اند و بعضي از آن را كلينى ذكر كرده است

115