( و لا يجوز للصّرورة ان يقصّر و عليه الحلق ) ( 1 ) و جايز نيست نو حاجى را كه اكتفا كند به تقصير بلكه سر نيز مىتراشد و أكثر بر اينند كه سر تراشيدن أفضل دو فرد واجب تخيير است و در نو حاجى مبالغه بيشتر است و در مبحث خود خواهد آمد و مناسب نبود ذكر غير فضايل در اين باب ( و سئل الصّادق صلوات الله عليه عن قول الله عزّ و جلّ * ( فَمَنْ تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلا إِثْمَ عَلَيْه وَمَنْ تَأَخَّرَ فَلا إِثْمَ عَلَيْه ) * قال يرجع مغفورا لا ذنب له ) ( 2 ) و در قوى از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه از آن حضرت سؤال كردند از تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه فرموده است كه هر كه تعجيل كند در دو روز أيام تشريق و در نفر أول روانه شود بر أو گناهى نيست و هر كه تأخير كند تا نفر دويم بر أو گناهى نيست حضرت فرمودند كه مراد الهى اين است كه خواه در نفر أول روانه شود و خواه در نفر دويم كه حق سبحانه و تعالى جميع گناهان أو را مىآمرزد و بنا بر اين معنى * ( لِمَنِ اتَّقى ) * اين خواهد بود كه حضرت فرموده‌اند كه اين معنى از جهة كسى است كه پرهيز كرده باشد از شرك و مشرك نباشد يعنى شيعه اثنى عشرى باشد چون غير ايشان همه كافرند و مخلَّد در نار خواهند بود اگر چه بعضي از ايشان پاك باشند بر مذهب بعضي زيرا كه طهارت و نجاست حكم ديگر است و حضرت فرمودند كه اين معنى از جهة شماست شيعيان و باقي مردمان بسيارى أهل اسلامند و مسلمان واقعي نيستند و حج شما مقبول است و حج باقي ايشان مردود است چون ايمان شرط است در صحت اعمال

114