( 1 ) و در صحيح از أبو شبل منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه مؤمن سر خود را بتراشد در منى و دفن كند در منى چون به صحراى محشر در آيد هر موى أو را زبان فصيحى باشد كه تلبيه گويد باسم صاحبش بانكه گويد كه فلان يقول لبيك يعنى فلان تلبيه مىگويد تا به آخر و در كافى طلق است يعنى فصيح و ظاهرا نساخ ميم را زياد كرده‌اند و بنا بر نسخه مطلق يعنى زبانش گويا باشد چون أكثر زبانها از دهشت آن روز بند خواهد بود به غير از اين جماعت و أمثال ايشان ( و استغفر رسول الله صلَّى الله عليه و آله للمحلَّقين ثلث مرّات و للمقصّرين مرّة ) ( 2 ) و در صحيح از حلبى منقولست كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله سه مرتبه استغفار فرمودند از جهة جمعى كه در منى سر تراشيده بودند و از جهة جمعى كه تقصير كرده بودند و سر نتراشيده بودند يك نوبت استغفار كردند و در صحيح از حريز منقولست كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله دو مرتبه استغفار نمودند در سال حديبيه از جهة آنها كه سر تراشيده بودند و يك مرتبه از جهة مقصرين و دور نيست كه سه مرتبه استغفار در حج وداع واقع شده باشد يا راوي يك مرتبه نشنيده باشد و راوي ديگر شنيده باشد ( و روى انّ من حلق رأسه بمنى كان له بكلّ شعرة نورا يوم القيمة ) ( 3 ) و در صحيح از معاوية بن عمار منقول است كه هر كه سر خود را در منى بتراشد بعدد هر مويى حق سبحانه و تعالى أو را نوري بدهد در صحراى قيامت در وقتي كه همه در ظلمت باشند

113