مسجد مگر حاجتى داشته باشد .
< صفحة فارغة > [ شرط كردن در اعتكاف ] < / صفحة فارغة > ( و روى الحسن بن محبوب عن ابى ولَّاد الحنّاط قال سالت ابا عبد الله صلوات الله عليه عن امرأة كان زوجها غائبا فقدم فهى معتكفة باذن زوجها فخرجت حين بلغها قدومه من المسجد الَّذى هى فيه فتهيّات لزوجها حتّى واقعها فقال ان كان خرجت من المسجد قبل ان تمضى ثلاثة ايّام و لم يكن اشترطت فى اعتكافها فانّ عليها ما على المظاهر ) ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقول است از ابو ولاد گندم فروش يا كافور فروش و در اول اشهر است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از زنى كه شوهرش غايب باشد و حاضر شود و زن به اذن شوهر در اعتكاف باشد و چون شنيد كه شوهرش آمده است از مسجد بيرون آيد و خود را از جهة شوهر زينت كند تا آن كه شوهر با او مجامعت كند پس حضرت فرمودند كه اگر از مسجد بيرون آيد پيش از آن كه سه روز بگذرد و شرط نكرده باشد در اعتكافش پس به درستى كه بر آن زن واجب است كفّاره ظهار كه مرتبه است و گذشت كه بنده آزاد كردن است و اگر عاجز شود دو ماه روزه بگيرد و اگر عاجز شود شصت مسكين را طعام دهد و شرط آن است كه بگويد اللَّهمّ حلَّنى حيث حبستنى ) * يعنى خداوندا مرا محل كن هر جائى كه مرا حبس كنى يعنى اگر واقعه پيش آيد كه نتوانم تمام كردن اعتكاف را تو بر من حلال كن بيرون آمدن را . و ازين حديث ظاهر مىشود كه اقل اعتكاف سه روز است چنانكه احاديث بسيار وارد شده است و خواهد آمد ، و ديگر آن كه بيرون آمدن و جماع كردن پيش از آن كه اقلّ اعتكاف بفعل آيد موجب كفّاره است و حمل

693