كرده‌اند بر آن كه واجب باشد بنذر يا شبه نذر يا روز سيم باشد ، و ديگر آن كه اگر شرط كرده باشد به امثال اين عذرها اعتكاف را بر هم مىتواند زد اگر چه بنذر يا غير آن واجب شده باشد ، ديگر آن كه كفاره اعتكاف مثل كفاره ظهار است و بر اين مضمون خواهد آمد صحيحه زراره و غير آن ، و در موثق سماعه وارد است كه مخير است ميان اين سه و بر هر يك جمعى عمل كرده‌اند اگر چه احاديث ظهار اصح است و بنا بر طريقه متاخرين صحيح است زيرا كه آن طرف صحيح نيست تا اين اصح باشد .
( و روى الحسن بن محبوب عن ابى ايّوب عن ابى بصير عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال لا يكون الاعتكاف اقلّ من ثلاثة ايّام و من اعتكف صام و ينبغى للمعتكف اذا اعتكف ان يشترط كما يشترط الَّذى يحرم ) ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه اعتكاف كمتر از سه روز نمىباشد و صحيح نيست و خلاف است كه مراد از اين ايّام شبانه رور است يا سه روز است و دو شب به تبعيّت روزها داخل است ، و احوط آن است كه سه شبانه روز باشد از اول شام شروع كند در اعتكاف تا شام شب چهارم ديگر فرمودند كه هر كه اعتكاف كند روزه بدارد كه اعتكاف بى روزه صحيح نيست و گذشت ، ديگر فرمودند كه سنت است معتكف را كه چون خواهد كه شروع كند در اعتكاف شرط كند چنانكه محرم شرط مىكند و در حديث سابق گذشت .
و كالصحيح منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه كه هر گاه اعتكاف كند بايد كه روزه بدارد و اعتكاف كمتر از سه روز نمىباشد و در

694