بسيار نادر است كه اندك اختلافى لفظا داشته باشند و بحسب معنى مطلقا اختلاف ندارند حتى در اين كتب اربعه متداوله ديگر ثبت بودن به مرتبه كه علم بهم مىرسد از تتبع كه ضابط بوده است نهايت ضبط و غير اين معانى كه از تتبع اخبار او و امثال او ظاهر و متيقن مىشود كه از معصوم است و تعجب دارم كه چرا او داخل نيست در زمرهء اصحاب اجماع و آن چه بخاطر مىرسد آن است كه جمعى كه ارباب اجماعاند ايشان را مجتهد مىدانسته‌اند در جمع بين الروايات و در فتاوى ، بخلاف امثال او كه از نهايت ورع فتوى نمىداده‌اند . بلكه محتاج به آن نبوده‌اند چون همه احكام را مشافهة از معصوم شنيده بودند مانند فرقى كه در ميان كلينى است و صدوق كه صدوق را از ارباب در آيه و روايت هر دو مىدانسته‌اند و از او اقوال نقل مىكنند بخلاف كلينى كه او را ارباب روايت فقط مىدانسته‌اند لهذا از او مذهب نقل نمىكنند با آن كه بر متتبع ظاهر است فرق ميانه هر دو و غافل شده‌اند كه او نيز از ارباب درايت نيز هست و در ابتداء كتاب كافى اظهار كرده است ترجيح يك جاى خود را كه كرده است كه در احاديث متعارضه قايل به تخيير است و مع هذا هر حديثى را كه اقوى مىدانسته است نقل كرده است و معارض آن را نقل نكرده است كه محتاج شود و در جمع بين الاخبار به امثال گفته هاى صدوق و شيخ با نهايت رعايت ورع و تقوى و وجه ديگر عدم احتياج بنقل اجماع در مثل او و حسين بن سعيد و غيرهما چون اجماع آن جمع به خبر است و اجماع بر امثال اين جماعت به مشاهده و معاينه است و ليس الخبر كالمعاينه .
و حلبى روايت كرده است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه اعتكافى نيست و منعقد نمىشود مگر به صومى و تنكير صوم از آن

685