به حق كلمات تمام تو و چند معنى احتمال دارد يكى آن كه اكثر گفته‌اند كه قرآن است كه هر آيه از آيات قرآن كلمه ايست كه در هدايت تمام است و هر سوره‌اي از سور قرآن در هدايت و اعجاز تمامند و اطلاق مىكنند بر اسماء اعظم كه تمامند در تاثيرات .
و جمعى چنين گفته‌اند كه به حسب عظم احاطه اسما عظيم مىباشند چون الله دلالت مىكند بر ذات مستجمع جميع صفات و كمالات اعظم است نسبت به اسمائى كه به ما رسيده است ، و بعد از آن رحمن چون مراد رحمت ظاهريه است و آن جميع موجودات را احاطه نموده است و هم چنين كريم و عليم و رحيم به يك اعتبار عظيم است كه مراد از آن رحمتهاى خاصه است و آن اعظم است از رحمتهاى عامه هر چند شمول آن بيشتر است و آن چه در احاديث اهل بيت صلوات الله عليهم بيشتر وارد است دو معنى است يكى اسماء اعظم الهى است كه به انبيا و اوليا داده‌اند ، و آصف يك اسم از آن اسما را داشت و در يك چشم زدن تخت بلقيس را نزد حضرت سليمان حاضر كرد و مجموع آن هفتاد و سه اسم است يكى از آنها مخصوص حق سبحانه و تعالى است كه به هيچ كس نداده‌اند و هفتاد و دو اسم ديگر را به انبيا و اوليا داده‌اند بعضى را يك تا بيست و پنج كه به حضرت آدم داده بودند و مجموع هفتاد و دو اسم را حق سبحانه و تعالى به حضرت سيد المرسلين و ائمه معصومين صلوات الله عليهم كرامت كرده است .
و گاهى اطلاق مىكنند بر انبيا و اوصيا كه ايشان را حق سبحانه و تعالى پيشتر از همه اشيا آفريد به لفظ كن و چون حضرت عيسى به حسب ظاهر بى پدر مخلوق شد گويا بدنش نيز از لفظ كن مخلوق شده است او را كلمة الله

620