حمران كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمّد باقر صلوات الله عليه از قول حق سبحانه و تعالى كه فرموده است كه ما فرستاديم قران را در شب با بركت كدام است اين شب حضرت فرمودند كه اين شب قدر است و در هر سال هست در ماه رمضان در ده روز آخر ، و قرآن نازل نشد به بيت المعمور و نه به آسمان اول مگر در شب قدر ، و حق سبحانه و تعالى فرموده است در عقب شب مبارك كه در اين شب فصل مىشود هر چيزى كه با حكمت و احكام است يعنى مقدر مىشود در شب قدر هر چيزى كه در اين سال آينده واقع خواهد شد تا سال آينده در همين شب از نفعها و ضررها و يا طاعت و يا معصيت ، يا فرزندى كه حق سبحانه و تعالى عطا فرمايد ، يا عمر يا روزى پس هر چه در اين شب مقدر شود و قضا شود آن حتم و واجب مىشود كه البته واقع شود قطع نظر از اسباب عظيمه كه سبب مشيت الهى شود چنانكه گذشت كه به مرتبه نمىرسد كه خلافش محال باشد بلكه خلافش نادر مىشود .
عرض كردم كه چه معنى دارد كه شب قدر بهتر از هزار ماه است و اين حديث را على الظاهر از كافى برداشته است و اختصار كرده است و اين است عبارت < صفحة فارغة > [ شب قدر از هزار ماه كه شب قدر ندارد بهتر است ] < / صفحة فارغة > ( فقال العمل الصّالح فيها من الصّلاة و الزّكاة و انواع الخير خير من العمل فى الف شهر ليس فيها ليلة القدر ) ( 1 ) حضرت فرمودند كه اعمال خوبى كه در شب قدر كنند از نماز و زكاة و انواع خيرات بهتر است از عمل در هزار ماهى كه شب قدر در آن نباشد بعضى گفته‌اند كه مراد اين است كه در هزار ماه پادشاهى بنى اميه به تشأم كفر و فسق ايشان شب قدر را از ايشان برداشتند چنانكه ظاهر عبارت حديث صحيفه

592