كامله است و اظهر آن است كه مراد دفع دخلى كه كرده‌اند در بسيار جائى مثل نيت مؤمن بهتر است از عمل او كه آيا مراد عمل با نيت است لازم مىآيد تفضيل شىء بر نفس و بر غير و اگر عمل بى نيت مراد است از باب زيد افقه من جدار است ، و جواب اين است كه بهتر از عمل با نيت است قطع نظر از نيت در اينجا نيز سالى كه شب قدر نداشته باشد نمىباشد پس هزار ماه قطع نظر از شب قدر مراد است پس شب قدر بهتر از نود سال و ده ماه است كه شبهاى قدرش را كه نود شب است انداخته باشند و بنا بر اين ايام پادشاهى ثلثه نيز داخله خواهد شد و شكى نيست كه در بطلان مساويند ، اما ايام پادشاهى بنى اميه هزار ماه درست است چنانكه مضبوط است نزد اهل تواريخ بعد از آن حضرت فرمودند كه آن كه يك شب برابر باشد با سى هزار شب محض تفضل الهى است و اگر حق سبحانه و تعالى با بندگان به عدالت و استحقاق سركندگى اين ثوابها خواهند داشت .
نقل كرده‌اند كه در خدمت حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله مذكور شد حكايت شمسون عابد كه عمر بسيار يافت و هشتاد سال كارش جهاد بود كه شب تا صبح به عبادت الهى مشغول بود و روزش جهاد مىكرد صحابه گفتند يا رسول الله عمرهاى ما كوتاه است و به سبب كوتاهى عمر از اين ثوابهاى عظيمه محروميم حق سبحانه و تعالى اين سوره را فرستاد كه اگر چه عمر شما كوتاه است حق سبحانه و تعالى شما را به سبب متابعت حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله اين قسم شبى كرامت فرمود كه يك شبش بهتر است از عمل نود سال از عمرهاى ايشان و آن افضليت انتهايى ندارد و بعضى را دو برابر مىدهند و بعضى را هفتاد و هفتصد تا به مرتبه كه حصر آن

593