انداخته است و تغيير اسلوب داده است كه گفته است و فى رواية چنانكه صدوق مكرّر چنين كرده است و همه جا اشاره به آن شد و مىشود ، و ممكن است كه ابن بكير بىواسطه و بواسطه هر دو شنيده باشد چنانكه بسيار است اين نيز از او و جميل و حريز و امثال ايشان كه أولا از زراره و محمد بن مسلم و بريد و ابو بصير شنيده‌اند و چون به خدمت حضرت رسيده‌اند مشافهة نيز شنيده‌اند و آن چه پيشتر شنيده بودند در كتاب خود نوشته بودند و روايت كرده بودند و ديگران در كتب خود ثبت كرده بودند تغيير آن نمىتوانست دادن ، با آن كه غالبا اعتماد بر حديث اين جماعت بيشتر از احاديث مشافهه ايشان داشته‌اند ، و محدّثان حديث زراره را كه ابن بكير روايت كند مقدم مىداشتند بر روايتى كه ابن بكير خود شنيده باشد از جهة آن كه زراره افضل و اصدق بود و در كتاب او مثبت بود و دروغ بر او نمىتوانستند بستن بخلاف حضرت كه احتمال سهو و كذب از ابن بكير بيشتر بود و كسى كه تتبع احوال ايشان كرده است مىبايد كه چنين است .
و علىّ بن ابراهيم اين آيه را معنى ديگر گفته است كه كسانى كه بيمار شده باشند در ماه رمضان و افطار كرده باشند و تا ماه رمضان ديگر قضا نكرده باشند يا آن كه طاقت داشته باشند كه قضا كنند بعد از اين ماه رمضان قضا مىكنند ماه رمضان سابق را و هر روز را مدى از طعام مىدهند چنانكه خواهد آمد و منافات با اين حديث ندارد چون شبه ذلك هست در حديث و شبه آن حامل مقرب و مرضعهء قليلة اللبن است و اين نيز شبه آنست .
( و روى العلا عن محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات الله عليه قال سمعته يقول الحامل المقرب و المرضع القليلة اللَّبن لا حرج ) *

474