فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله نهى فرمودند از روزه شش روز كه آن دو عيد است و ايام تشريق كه يازدهم و دوازدهم و سيزدهم ذى الحجه است و روز شكست از ماه رمضان يعنى بقصد آن و ايام تشريق در منى حرام است و در غير منى مكروه است و نهى شامل هر دو هست .
( و من كان فى بلد فيه سلطان فالصّوم معه و الفطر معه لأنّ فى خلافه دخولا فى نهى الله عزّ و جلّ حيث يقول * ( وَلا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ) * ) ( 1 ) و كسى كه در شهرى باشد از شهرهاى سنيان كه پادشاهى در آنجا باشد از سنيان پس روزه با اوست و افطار با اوست زيرا كه در مخالفت او داخل شدنست در نهى حق سبحانه و تعالى در آنجا كه مىفرمايد كه ميندازيد خود را بدست خود در مهلكه پس اگر روز اوّل را خورند مىبايد خورد اگر خوف ضرر باشد و هم چنين روز آخر را و روزى كه روزه دارند روزه مىبايد داشت و همه در صورتى است كه خوف نفس يا بردن مالهاى عظيمه باشد از بردن آن ضرر عظيم بر اين كس باشد يا خوف بريدن دست يا پا و امثال آن باشد .
و در صحيح از عبد الله بن مغيره منقول است از ابو الجارود و ضعفش منجبر است بروايت عبد الله كه از اهل اجماع است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه در سالى شك كرديم در عيد قربان پس حضرت فرمودند كه افطار در روزى مىبايد كرد كه مردمان افطار مىكنند و قربانى در روزى كه مردم مىكنند و روزه در روزى كه مردم روزه مىگيرند .
( و قد روى عن عيسى بن ابى منصور قال كنت عند ابى عبد الله صلوات الله عليه فى اليوم الَّذى يشكّ فيه النّاس فقال يا غلام اذهب فانظر هل صام السّلطان [ الامير خ ] ام لا فذهب ثمّ عاد فقال لا فدعا ) *

449