بالغداء فتغدّينا معه ) ( 1 ) و بتحقيق كه مرويست در صحيح از عيسى كه گفت نزد حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه بودم در روزى كه مردمان در آن روز شك داشتند كه از ماه رمضانست يا شعبان حضرت بيكى از ملازمان فرمودند كه‌اي پس برو و نظر كن و ببين كه آيا پادشاه روزه گرفته است يا نه پس رفت و برگشت و گفت روزه نگرفته‌اند حضرت سفره طلبيدند از جهة چاشت پس ما نيز با آن حضرت چاشت كرديم .
( و قال الصّادق صلوات الله عليه لو قلت ان تارك التّقية كتارك الصّلاة لكنت صادقا ) ( 2 ) و منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه اگر من بگويم كه ترك كننده تقيه مثل ترك كننده نماز است هر آينه صادق خواهم بود و پيش گذشت كه تارك الصلاة كافر است يا مانند كافر پس تارك تقيه نيز كافر است يا مانند كافر .
( و قال صلوات الله عليه لا دين لمن لا تقيّة له . ) ( 3 ) و بنا بر اين است كه در احاديث صحيحه و حسنه كالصحيحه وارد شده است از آن حضرت و از ساير ائمه هدى صلوات الله عليهم كه دين ندارد كسى كه تقيه نمىكند ، و نه عشر دين در تقيه است و ايمان ندارد كسى كه تقيه نمىكند ، و تقيه از دين من و دين پدران منست ، و تقيه سپر مؤمن است ، و تقيه حرز و حافظ مؤمن است و در هر چه مضطر شود به آن تقيه هست و واجبست و حق سبحانه و تعالى بر او حلال كرده است و اخبار در تقيه خصوصا در اين باب بسيار است و در اخبار بسيار وارد شده است كه ائمه معصومين صلوات الله عليهم يوم الشك را تناول مىفرمودند و مىفرمودند كه مىخورم با آن كه مىدانم كه

450