وارد شده است كه * ( يَسْئَلُونَكَ عَنِ الأَهِلَّةِ ) * حضرت فرمودند كه مراد از سؤال ايشان هلالهاى ماههاست پس هر گاه هلال را به بينى بگير و هر گاه هلال را به بينى بخور عرض نمودم كه اگر ماهى از ماههاى رمضان بيست و نه باشد آن يك روز را قضا كنيم چنانكه مذهب جمعى است كه اصحاب عددند حضرت فرمودند نه مگر آن كه جمعى عادل گواهى دهند نزد تو كه يك شب پيشتر ديده باشند اول ماه رمضان را كه در اين صورت يوم الشك را كه خورده قضا مىكنى و همين مضمون كه رد اصحاب عدد است از ائمه معصومين متواتر است حتى آن كه اصحاب عدد مثل صدوق نفى تواتر آن نمىتوانند كرد و ليكن مىگويند كه ائمه هدى صلوات الله عليهم تقيه فرموده‌اند چون اين قول موافق اهل سنت است و حق اين است كه هر دو قول را هر دو دارند و هر دو روايت را هر دو نقل كرده‌اند اما روايات نفى متواتر است و روايات عدد از آحاد است و اگر كس يك روز را قضا كند بهتر است و اكثر احاديث را در روضه مشروحا ذكر كرده‌ام اگر خواهيد به آن رجوع كنيد .
( و سال علىّ بن جعفر اخاه موسى بن جعفر صلوات الله عليهما عن الرّجل يرى الهلال فى شهر رمضان وحده لا يبصره غيره أله ان يصوم قال اذا لم يشكّ فليفطر و الَّا فليصمه مع النّاس ) ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقول است كه على گفت سؤال كردم از برادرم حضرت موسى بن جعفر صلوات الله عليهما از شخصى كه هلال شوال را در ماه رمضان تنها به بيند و غير او ديگرى نديده باشد آيا روزه مىتواند گرفت حضرت فرمودند كه هر گاه شك نداشته باشد و يقين داشته باشد بخورد و اگر يقين نداشته باشد چنانكه مردمان روزه‌اند او نيز روزه باشد و مكرر تجربه

438