است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله در ماه رمضان نماز شبرا به جا مىآوردند و جنب مىشدند و عمدا تأخير غسل مىفرمودند تا صبح طالع مىشد .
و در قوى از اسماعيل بن عيسى منقول است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام رضا صلوات الله عليه از شخصى كه جنب شود در ماه رمضان و عمدا بخواب رود تا صبح شود چه چيز بر او هست حضرت فرمودند كه ضرر به او ندارد و روزه اش باطل نمىشود و پروا نداشته باشد به درستى كه پدرم صلوات الله عليه مىفرمودند كه عايشه گفت كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله جماع كردند بى آن كه او را احتلامى واقع شده باشد و بر جنابت ماندند تا صبح شد ، ديگر پرسيدم كه اگر كسى جنب شود و خواب رود تا صبح شود بر او چه چيز لازم مىشود حضرت فرمودند كه بر او چيزى لازم نمىشود غسل مىكند ، و ديگر سؤال كردم از شخصى كه در آخر شب جنب شده باشد پس برخيزد كه غسل كند و آب نداشته باشد و بطلب آب بيرون رود يا كسى را بطلب آب فرستد و آب را نياورند و بهم نرسد تا صبح شود چه كند حضرت فرمودند كه غسل مىكند و نماز مىكند ، و حديث ضعيفى ديگر وارد است كه اگر بماند بر جنابت تا صبح ضرر ندارد ، و اين اخبار محمولست بر تقيه چنانكه حديث اسماعيل صريحست در تقيه كه نسبت به عايشه مىدهد كه چنين گفت و همين حديث را عامه از عايشه روايت كرده‌اند و حديث حبيب نيز بيان گفته عايشه است و ظاهر است كه بر تقديرى كه ماندن بر جنابت سبب فساد صوم نشود بىدغدغه مكروه هست و چگونه آن حضرت صلوات الله عليه مداومت مىنموده باشند بر اين مكروه .

424