است كه ديگر بايد فسق كردن كه كرم ظاهر شود و امثال اينها از طرفين بسيار است .
( و من افطر فى شهر رمضان متعمّدا فعليه كفّارة واحدة و قضاء يوم مكانه و انّي له بمثله ) ( 1 ) اين عبارت مضمون عبارت فقه رضويست كه هر كه افطار كند در ماه رمضان عمدا پس بر اوست كه بنده آزاد كند يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا شصت مسكين را طعام دهد و قضاى آن روز را به جا آورد و با اين همه كه بكند كجا ثواب روزه اصل را دارد و آن را نهايت نيست .
و در فقه مذكور است كه حضرت صلوات الله عليه مىفرمايند كه بما رسيده است از عالم اهل بيت صلوات الله عليه كه حق سبحانه و تعالى در شب اول ماه رمضان ششصد هزار نفس را از مرد و زن از آتش دوزخ آزاد مىكند به سبب صوم و هم چنين در شب دويم و سيم تا شب بيست و يكم مثل آن چه در اين بيست شب آزاد فرموده است در آن شب آزاد مىفرمايد و هم چنين در شب بيست و دويم و بيست و سيم تا به آخر و در شب عيد آزاد مىكند مثل آن چه در جميع شبها آزاد فرموده است .
و احاديثى كه سابقا مذكور شد يك كفاره فرمودند اگر از جهة هر خوردنى و هر جماعى واجب بود مىبايست بيان فرمايند و بيان نفرموده‌اند در هيچ حديثى مگر در حديثى كه صدوق در عيون روايت كرده است به سندى قوى از حضرت امام رضا صلوات الله عليه كه فرمودند كه اگر كسى جماع كند در ماه رمضان خواه حلال و خواه حرام ده مرتبه ده كفاره مىدهد به سبب هر جماعى يك كفاره و اگر اكل و شرب واقع شده باشد عمدا و مكرر واقع شده باشد يك

410