( و روى عبد الله بن بكير عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه قال انّي لأخذ من احدكم الدّرهم و انّي لمن اكثر اهل المدينة مالا ما اريد بذلك الَّا ان تطهروا ) ( 1 ) و در موثق كالصحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه به درستى كه گاه هست بعضى از شما يك شاهى مىآوريد كه خمس است و من مىگيرم و به درستى كه من از جماعتىام كه مال ايشان بيشتر است از اهل مدينه همه و نيست غرضم ازين گرفتن مگر آن كه طاهر شويد از گناهان و از صفت بخل و ثوابهاى عظيم بيابيد .
چنانكه احاديث متكثره وارد شده است در ثواب رسانيدن مال به امام صلوات الله عليه از آن جمله از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقول است كه چيزى نزد حق سبحانه و تعالى محبوبتر از اين نيست كه زر نزد امام برند و حق سبحانه و تعالى هر درهمى را به سنگينى كوه احد مىكند در بهشت و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه كيست كه قرض دهد بحق سبحانه و تعالى قرض حسن تا مضاعف كند از جهة او به اضعاف بسيار پس فرمودند كه و الله كه اين آيه در صله امام نازل شده است و بس و مذكور شد كه قرض دادن به ايشان قرض دادنست بحق سبحانه و تعالى و حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه فرموده است كه قرض خواسته است از شما خداوند شما و حال آن كه مر او راست خزينهاى آسمانها و زمينها و آن حضرت فرموده‌اند كه هر كه گمان كند كه امام محتاج است بمال مردمان كافر است بلكه مردمان محتاجند كه امام از ايشان بگيرد چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه بگير از اموال ايشان صدقه را تا ايشان را مطهّر و مزكَّى گردانى و صلوات فرست و دعا كن ايشان را كه دعاى تو سبب آرام قلوب ايشان مىشود و فرمودند كه حق سبحانه فرموده است كه قرض به خداوند خود دهيد حق سبحانه و تعالى محتاج قرض شما نيست و حقى كه سبحانه فرموده است از جهة خودش از جهة امام است و فرمودند كه

594