باشند مانند جاهائى كه حضرت سيد المرسلين و حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليهما گرفتند خواه اهل جور گرفته باشند مانند شهرهاى ديگر يعنى انفال اينها همه از امامست و احتمال دارد كه مراد اين باشد كه همه تعلق به امام دارد هر چه بايد مىكند چون در احاديث وارد شده است كه همه آن چه اهل جور گرفته‌اند از امامست چون بىرخصت امام گرفته‌اند بنا بر اين حضرت مجمل مىفرمايند و در ارضين خواهد آمد و ظاهر حديث آنست كه اين زمينها كه در زمان اهل جور مفتوح شده است امام تنفيذ مىتواند كرد و كرده است چنانكه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه تنفيذ فرمودند و احكام مفتوح العنوه بر همه جارى ساختند پس حضرت فرمودند كه عهد پيمان حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله يكى است در پيشينيان و پسينيان زيرا كه آن حضرت فرمودند كه مسلمانان برادران يكديگرند و خونهاى ايشان يكى است و سعى مىبايد كرد در امان ادناى مسلمانان كه امان او را ضايع نكنند و در اين فتحها اكثر مهاجرين و انصار حاضر بودند هر چند نامشروع كردند و ممكن است كه در واقع مرخص شده باشند از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه .
چنانكه مشايخ ثقات ما نقل كردند بمن از شيخ عبد العالى از پدرش شيخ نور الدين على بن عبد العالى قدس سرهما كه در وقتى كه عمر عسكر به جانب عراق عرب مىفرستاد به خدمت حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه آمد و گفت يا على من مىدانم كه تو امامى و ليكن پادشاهى به زور مىباشد اگر رخصت بدهى و حضرت امام حسن را بفرستى و من سردار را تابع او كنم و هر فتحى كه شود بىدغدغه باشد بهتر نيست ؟ حضرت قبول فرمودند و حضرت امام حسن را صلوات الله عليهما همراه كردند و هر فتحى كه شد از آن حضرت و به بركت آن حضرت شد تا آن كه مرتبه اول كه لشكر اسلام در برابر رستم سپه سالار يزد جرد در آمدند رستم فيلها را پيش كرد و لشكر اسلام شكست خوردند سردار

568