إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

خشنود شدند و اين نادر بود بلكه اكثر اوقات به همه مىرسانيدند .
< صفحة فارغة > [ تفضل دادن كسانى را كه سؤال نمىكنند بر كسانى كه سؤال مىكنند ] < / صفحة فارغة > ( و يفضّل الَّذى لا يسال على الَّذى يسال ) ( 1 ) و در دادن تفضل مىدهند كسانى را كه سؤال نمىكنند بر كسانى كه سؤال مىكنند چنانكه در باب اول گذشت آيه و حديث صحيح عبد الرحمن بن حجاج وارد شده است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه كه آيا در زكات تفضيل مىدهند جمعى را كه سؤال نكنند بر جمعى كه سؤال كنند حضرت همين عبارت متن را فرمودند و ظاهر تفضيل بيشتر و بهتر دادنست ايشان را و ممكن است كه مراد از تفضيل تقديم باشد چنانكه ظاهر آيه مشعر است بر آن كه به ايشان بايد داد و بس بلكه ظاهرش آنست كه فقرائى كه ايشان را زكات دهند رتبه ايشان فوق رتبه عدالت باشد .
< صفحة فارغة > [ جمعى كه مهاجرت نموده باشند مقدم هستند ] < / صفحة فارغة > ( و قال عبد الله بن عجلان السّكونيّ لأبي جعفر صلوات الله عليه انّي ربّما قسمت الشّيء بين اصحابى اصلهم به فكيف اعطيهم فقال اعطهم على الهجرة فى الدّين و الفقه و العقل ) ( 2 ) و در حسن كالصحيح منقولست از عبد الله كه گفت عرض نمودم به حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه بسيار است كه چيزى قسمت مىكنيم در ميان شيعيان يا محدثين اصحاب از احسانى كه مىكنم به ايشان پس چگونه به ايشان بدهم حضرت فرمودند كه رعايت اين صفات كمال كن كه جمعى كه مهاجرت نموده باشند از بلاد خود از جهة تحصيل علوم دينيه و اوقات عزيز خود را صرف آن نمايند يا صرف عبادت و طاعت نمايند و هر كه عملش بيشتر باشد و عقلش بيشتر باشد و عقلش اكمل باشد بانكه تحصيل اخر ترا مقدم دارد بر دنيا چنانكه وارد شده است از ائمه هدى صلوات الله عليهم كه عقل آنست كه بان عبادت خداوند رحمن كنند و بان اكتساب جنان كنند و محتمل است كه مراد از هجرت در دين اين باشد كه دين باطل را ترك نموده دين حق داشته باشد و در صحيح منقولست از ابو بصير

531