كه قسمت مىفرمايند قوت ساليانه بهر فقير مىدهند و در قوى از بشر بن بشار روايت كرده است كه عرض نمودم به رجل .
و صدوق گفته است كه مراد از رجل حضرت امام على نقى است صلوات الله عليه و شيخ طوسى نيز او را از رجال آن حضرت شمرده است كه مؤمن را از زكات چه مقدار مىتوان داد حضرت فرمودند كه سه هزار درهم بعد از آن فرمودند كه يا ده هزار درهم و فاسق را قوت لا يموت مىدهند زيرا كه مؤمن در طاعت الهى صرف مىكند و فاجر در مخالفت الهى تعالى شانه .
و در صحيح از سعيد منقولست كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه سؤال كردم كه از زكات چه مقدار به يك كس مىتوان داد حضرت فرمودند كه آن مقدار كه او را غنى كنى .
و در احاديث موثقه كالصحيحه از اسحاق بن عمار و عمار و زياده منقول است از حضرت امام جعفر صادق و حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليهما كه فرمودند كه تا او را غنى كنى مىتوانى داد و ظاهرا غناى شرعى مراد باشد كه قوت ساليانه باشد پس احوط آنست كه زياده بر قوت ساليانه ندهد خصوصا هر گاه فقر بسيار باشند .
چنانكه منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه چيزى از جهة حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله آوردند و آن مقدار نبود كه به اهل صفه برسد و مشهور آنست كه ايشان چهار صد كس بودند پس حضرت به جمعى از ايشان داد و ترسيد كه مبادا ديگران دل شكسته شوند به نزد ايشان به عذر خواهى آمدند و فرمودند كه اى اهل صفه عذر خود را از حق سبحانه و تعالى و از شما مىخواهم كه مرا معذور داريد چون چيزى آورده بودند و خواستم كه به همه قسمت كنم وفا نمىكرد به جمعى كه تاب رياضت و گرسنگى كمتر داشتند به ايشان دادم يعنى آنها را كه ندادم اكمل بودند و باين

530