فقه رضويست و صحيحه محمد بن قيس و صحيحه عبد الرحمن كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه عامل را جايز نيست كه جدا كند مجتمع در ملك را هر چند در جاهاى مختلف باشند و جمع نمىتواند كرد در ميان ملك چند كس اگر چه در يك جا چرا كنند پس اگر شخصى چهل گوسفند داشته باشد بيست گوسفند در شهرى و بيست در شهرى ديگر زكات بر او واجب است و اگر دو كس با هم شريك باشند در چهل گوسفند بر هيچ يك از ايشان واجب نيست و عامه نيز همين حديث را از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله روايت كرده‌اند از آن جمله بخارى در باب زكات از ابن عمرو از انس از آن حضرت روايت كرده‌اند به همين عبارت و مع هذا جمعى از عامه بر اينند كه اگر مال دو كس در يك جا چرا كنند هر دو را با هم ضم مىكنند .
( و روى عبد الرّحمن بن الحجّاج عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه قال ليس فى الاكيلة و لا فى الرّبّى الَّتى تربّى اثنين و لا شاة لبن و لا فحل الغنم صدقة ) ( 1 ) و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند زكات نيست در گوسفندى كه از جهة شير خوردن مقرر ساخته باشند ، به مقدار خوردن و آن را حساب نمىكنند ، و زكات نيست در گوسفندى كه دو بچه داشته باشد و تربيت هر دو كند و در گوسفندى كه از جهة شير خوردن مقرر باشد و در گوسفندى كه از جهة جهانيدن مقرر باشد و اين هر دو نيز بقدر ضرورت مستثنى است و اكثر اصحاب شاة لبن را استثنا نكرده‌اند اگر صاحب حساب كند و ندهد احوط است و گوسفند خوردن و قوچ از جهت جهانيدن را حساب نمىكنند و به جبر از مالك نمىگيرند و اگر حساب كند و ندهد احوط است ، اما ربّا به اين معنى كه آن را تربيت كنند و علف دهند به اعتبار آن كه معلوفه است نه حساب مىكنند و نه مىگيرند و باين معنى كه در اين حديثست محتمل است كه چون بچه هميشه آورد و از نفايس اموال است به جبر نتوان

503