إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

مىشود به تلخى و صافهاى آن مبدّل مىشود به كدورت پس باقى نمانده است از دنيا و عمر شما در آن مگر ته جرعه بيخ مطهره كه همه كل آلوده است و نمانده است قدرى كه تشنه تواند خورد بلكه اگر تشنه بنوشد رفع تشنگى او نمىكند حاصل آن كه عمرش كم است و تمتعش لا شىء .
پس اى بندگان الهى به عزم جزم بار بنديد از خانه كه عاقبت از آن خانه به در بايد رفت و محال است كه هميشه در آنجا باقى بمانند و مرگ همه را به مذلت و خوارى بيرون مىكند از آن خانه پس نيست زنده كه طمع در بقاء داشته باشد و نيست كسى مگر آن كه صاحب يقين است به مرگ پس زنهار كه غلبه نكند بر شما طول أمل و مبادا كه گمان كنيد كه مدتى در اين خانه خواهيد بود خود مىدانيد كه نمىدانيد كه امروز از عمر شما خواهد بود و به شب خواهيد رسيد يا نه و زنهار كه فريفته طول أمل مشويد به تاخير عبادات و طاعات و تحصيل دنياى غدّار ناپايدار .
« و تعبّدوا للَّه ايّام الحيوة فو الله لو حننتم حنين الوله العجلان و دعوتم بمثل دعاء الانام و جارتم جؤار متبتّلي الرهبان و خرجتم إلى الله عزّ و جلّ من الاموال و الاولاد التماس القربة اليه فى ارتفاع درجة عنده او غفران سيّئة احصتها كتبته و حفظتها رسله لكان قليلا فيما ارجو لكم من ثوابه و اتخوّف عليكم من اليم عقابه و با لله لو انماثت قلوبكم انمياثا و سالت عيونكم من رغبة اليه و رهبة منه دما ثمّ عمّرتم فى الدّنيا ما كانت الدّنيا باقية ما جزت اعمالكم و لو لم تبقوا شيئا من جهدكم لنعمه العظام عليكم و هداه إيّاكم إلى الايمان ما كنتم لتستحقّوا ابد الدّهر ما الدّهر قائم بأعمالكم جنّته و لا رحمته و لكن برحمته ترحمون و بهداه تهتدون و بهما إلى جنّته تصيرون جعلنا الله و إيّاكم من التائبين العابدين و انّ هذا يوم حرمته عظيمة و بركته مأمولة ) *

291