فرمودند كه نه خانهاى ايشان با ايشان است پس گويا هميشه در خانه خودند .
و كالصحيح منقولست كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه اعراب يعنى بدويان و صحرا نشينان از عرب و عجم چون كردان و لران در سفر قصر نمىكنند زيرا كه خانهاى ايشان با ايشانست .
« و روى عبد الله بن سنان عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال المكارى اذا لم يستقرّ فى منزله الَّا خمسة ايّام او اقلّ قصّر فى سفره بالنّهار و اتمّ الصّلاة اللَّيل و عليه صوم شهر رمضان فان كان له مقام فى البلد الَّذى يذهب اليه عشرة ايّام او اكثر و ينصرف إلى منزله و يكون له مقام عشرة ايّام او اكثر قصّر فى سفره و افطر » ( 1 ) و در صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه مكارى در منزل خود قرار نگيرد مگر پنج روز يا كمتر نماز روز را قصر مىكند و نماز شب كه خفتن باشد تمام مىكند و روزه ماه رمضان را مىدارد ، و اگر مكارى در شهرى كه مىرود ده روز يا بيشتر قصد اقامت كرده در آنجا مىباشد يا به خانه خود كه‌ايد ده روز توقف كند يا بيشتر چون بسفر رود قصر نماز مىكند و افطار صوم .
حاصل آن كه كثير السّفر مانند مكارى نماز و روزه را تمام مىكنند مگر در صورتى كه به خانه خود رود و ده روز در آنجا باشد اگر چه نيت اقامت نكرده باشد يا به شهرى غير شهر خود رسد و نيت اقامت ده روز بكند و ده روز در آنجا باشد يا اگر نيت نكند سى روز بماند و جمعى چهل روز گفته‌اند چون بعد از سى روز بمنزله قصد اقامت مىشود و بعد از قصد اقامت ده روز مىبايد پس در اين سه صورت اگر مكارى بسفر رود نماز و روزه را قصر مىكند و عمل اكثر اصحاب بر اين است

24