عبدى يقضى ما لم افترضه عليه اشهدكم انّي قد غفرت له » ( 1 ) و منقولست از حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله و شيخان در صحيح از ابن سنان از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه به همين مضمون كه حق سبحانه و تعالى مباهات و مفاخرت مىفرمايد با فرشتگان خود به بنده كه قضا كند نماز شبرا در روز و مىفرمايد كه اى فرشتگان من نظر كنيد به بنده من كه قضا مىكند چيزى را كه بر او واجب نگردانيده ام گواه باشيد كه گناهان او را آمرزيدم .
« و روى بريد بن معاوية العجلىّ عن ابى جعفر صلوات الله عليه انّه قال افضل قضاء صلاة اللَّيل فى السّاعة الَّتى فاتتك اخر اللَّيل و ليس باس ان يقضيها بالنّهار و قبل ان تزول الشّمس » ( 2 ) و مرويست از بريد عظيم الشأن كه از اركان اربع است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه بهترين اوقات قضا نماز شب در آن ساعتى است كه از تو فوت شده است در آخر شب و ليكن بهتر آنست كه قضا را اول بكنند و نمازى در ميان فاصله شود بعد از آن ادا را به جا آورند و باكى نيست كه قضا كنند نماز شبرا در روز و پيش از پيشين .
چنانكه در حسن كالصحيح از زراره منقولست كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه جمع شود بر تو دو وتر يا سه وتر يا بيشتر پس قضا كن همه را چنانكه فوت شده است يعنى بعنوان وتر نه شفع و در شب نه روز فاصله مىكنى ميان هر دو وتر به نمازى زيرا كه وتر آخر است و وتر آن شبرا مقدم مكن بلكه به ترتيبى كه قضا شده است قضا كن و نماز ادا را در عقب همه واقع ساز پس حضرت فرمودند كه دو وتر در يك شب نمىباشد مگر آن كه يكى قضا باشد .
و در موثق كالصحيح از زراره منقولست كه گفت از حضرت امام محمد

222