إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

ليكن جمعى از استادان ما كه در فهرست نام ايشان را برده است و هر مرتبه كه ايشان را ياد مىكند رضى الله عنه مىگويد با آن كه از مشايخ اجازه‌اند و كتاب اسدى نزد او بوده است و مشايخ از اسدى روايت كرده‌اند و او از جمله نواب است يعنى در زمان غيبت صغرى اگر كسى كارى به حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه داشت در رى به او عرض مىكردند و او عرض مىنمود به نايبان آن حضرت صلوات الله عليه و عمده نواب آن حضرت در عرض هفتاد و چند سال چهار كس بودند .
اول عثمان بود و بعد از او محمد بود كه حضرت امام حسن عسكرى توثيق ايشان فرموده‌اند و نيابت را قريب به پنجاه سال اين پدر و پسر داشتند و معجزات بسيار بر دست ايشان ظاهر مىشد و بعد از وفات محمد حسين بن روح نايب بود و بعد از او على بن محمد سمرى و در سنة تناثر نجوم على ابن بابويه فوت شد و محمد بن يعقوب كلينى و سمرى و غير ايشان از فضلاى شيعه . و بعد از سمرى غيبت كبرى شد و اسدى عرضه نوشت در مسائل بسيار كه عمرى از حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه بپرسد جواب هر مسأله را در تحت آن نوشته بودند و اين مسأله را چنين نوشته بود كه اما آن چه سؤال كرده از نماز نزد طلوع آفتاب و نزد غروب آفتاب پس اگر راست باشد آن چه سنيان روايت كرده‌اند كه آفتاب طالع مىشود در ميان دو قرن شيطان و فرو مىرود ميان دو قرن شيطان پس هيچ چيز بينى شيطان را بر خاك نمىمالد كه بهتر از نماز باشد پس در اين دو وقت نماز كن و بينى شيطان را بر خاك مال و از اين حديث صحيح ظاهر مىشود كه اصل اين حديث افتراست .
« و قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله انّ الله تبارك و تعالى ليباهي ملائكته بالعبد يقضى صلاة اللَّيل بالنّهار فيقول يا ملائكتي انظروا إلى ) *

221