عليهم وارد شده است بر منع همه محمولست بر تقيه چنانكه در صحيح بخارى روايت كرده است از عبد الله بن عمر كه در اين دو وقت نماز نافله نمىتوان كرد و باز از عبد الله روايت كرده است كه مىتوان و از ابو هريره منع را روايت كرده است و احاديث بسيار روايت كرده است از عايشه و غير او كه حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله بعد از عصر هميشه دو ركعت نماز مىكردند تا از دنيا رفتند .
< صفحة فارغة > [ موارد كراهة نماز ] < / صفحة فارغة > « و قد روى نهى عن الصّلاة عند طلوع الشّمس و عند غروبها لأنّ الشّمس تطلع بين قرنى شيطان و تغرب بين قرنى شيطان » ( 1 ) و در موثق از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است كه آن حضرت نهى فرمودند از نماز نزد طلوع آفتاب و نزد غروب آفتاب زيرا كه آفتاب طالع مىشود ميان دو قرن شيطانى و فرو مىرود نزد دو قرن شيطانى يعنى در وقت غروب فرو مىرود ميان دو قرن شيطانى غير شيطان صباح .
و مرفوعا منقولست كه شخصى به آن حضرت صلوات الله عليه عرض نمود كه حديثى از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه بما رسيده است كه آفتاب طالع مىشود ميان دو قرن شيطان فرمودند كه بلى به درستى كه ابليس تختى ميان آسمان و زمين مىگذارد و چون آفتاب طالع مىشود و آفتاب پرستان سجده آفتاب مىكنند ابليس به شياطين تابعين خود مىگويد كه اينها سجده من مىكنند و چون بنى آدم نيز در اين وقت نماز كنند به اتباع خود مىگويد كه اينها نيز سجده من مىكنند يعنى در وقت طلوع اهل مغرب رو به مشرق مىكنند و نماز مىكنند مىگويد كه اينها سجده من مىكنند و در وقت غروب اهل مشرق رو به مغرب مىكنند به ايشان مىگويد كه سجده من مىكنند يا مطلقا .
و بر مضمون نهى از نماز چند روايت ديگر وارد شده است و بنا بر اين دو

218