بكند كه فضيلت وقت از او فوت نشود و احوط آنست كه قضا را مقدم دارد مطلقا و مساهله ننمايد در قضا چنانكه جمعى را اعتقاد آنست كه جايز نيست خوردن و آشاميدن و خوابيدن تا قضا را همه به جا نياورد مگر بقدر ضرورت و الله تعالى يعلم .
« و قال الصّادق صلوات الله عليه قضاء صلاة اللَّيل بعد الغداة و بعد العصر من سرّ آل محمّد المخزون » ( 1 ) و منقول است كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه قضا كردن نماز شب بعد از نماز صبح و بعد از نماز عصر از جمله اسراريست كه مستور است نزد آل محمد است صلوات الله عليهم .
و در حسن كالصحيح از جميل منقولست كه گفت از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه سؤال كردم از قضاى نماز شب بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب خوبست حضرت فرمودند كه بلى و بعد از عصر نيز مىتوان كرد تا شب و اين معنى از جمله اسرار مخزونه است نزد آل محمّد صلوات الله عليهم .
و در صحيح از احمد بن النضر و از بزنطى منقولست كه از استادان خود روايت كرده‌اند كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پرسيدند از قضا كردن پيش از طلوع آفتاب و بعد از عصر حضرت فرمودند كه بلى به درستى كه اين معنى از جمله اسرار مخزونه است نزد آل محمّد صلوات عليهم و ظاهرا وجهش آن است كه عامه شنيده‌اند كه در اين دو وقت نماز نمىتوان كرد خيال كرده‌اند كه هيچ نمازى را نمىتوان كرد و غلط كرده‌اند بلكه نوافل مبتدئه را نمىتوان كرد و فريضه و نوافلى كه سببى داشته باشد مىتوان كرد .
و احتمال ديگر چنانكه صدوق فهميده است اينست كه اصل منع از موضوعات عامّه است چنانكه خواهد آمد و احاديثى كه از ائمه هدى صلوات الله

217