است كه هشت فرسخ باشد چون حضرت فرمودند كه پدرم هميشه مىفرمودند كه يك روز راه مسافت است نه يك روزى كه استر دونده يا اسب خوش راه چاپاغان برود ، بلكه يك روزى كه شتر قطارى برود نه شتر بى مهار بدوى چه آنها نيز بمنزله استر بردعى مىروند ، و شتر قطار باردار در روزهاى وسط هشت فرسخ شرعى مىرود كه خواهد آمد كه فرسخ شرعى كمتر است از فرسخ متعارف ، و غالبا بحسب تجربه چهار پنج فرسخ متعارف بيشتر نمىرود و منازل راه بغداد اكثرش چهار فرسخ است و مكرر قريب به غروب بار كرده‌ايم در ايّام بهار و بعد از طلوع آفتاب به يك ساعت به منزل رسيده‌ايم .
و مؤيّد اين حديثست صحيح ابو ايّوب از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه تقصير درد و بريد است يا يك روز راه .
و در صحيح از على بن يقطين منقول است كه گفت از حضرت موسى بن جعفر صلوات الله عليهما سؤال كردم از شخصى كه به سفرى بيرون رود و يك روز راه باشد حضرت فرمودند كه تقصير واجب است هر گاه مسافتى كه قصد دارد هشت فرسخ باشد اگر چه گردد در كار خود و يك روز نرود .
و در موثق كالصحيح منقولست از عبد الرحمن كه گفت به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمودم كه اقل مسافتى كه نماز را قصر كنند چه مقدار است حضرت فرمودند كه يك روز راه عرض نمودم كه يك روز مختلف مىشود بحسب اشخاص كس هست كه پانزده فرسخ مىرود در يك روز و كس هست كه چهار پنج فرسخ مىرود در همان روز حضرت فرمودند كه اينها اعتبار ندارد بلكه شتران باردار معتبر است نديده در ما بين مكه و مدينه كه شتران سنگين بار بيست و چهار ميل مىروند كه هشت فرسخ باشد .
و در موثق كالصحيح سماعه و موثق كالصحيح عيص و موثق كالصحيح

13