تكبير احرام بگويد احتياج به تكبير ركوع نيست چون وقت تنگست و اين اظهر است اگر چه اول بهتر است تا ثواب تكبير ركوع نيز داشته باشد و بعضى دغدغه كرده‌اند كه يك فعل چون تواند بود كه واجب و سنّت باشد و اين سهل است زيرا كه جايز است به دو اعتبار مثل نماز واجب را در مسجد و يا به جماعت واقع ساختن و نماز بر طفل و بالغ كردن در نماز ميّت .
< صفحة فارغة > [ كسى كه امام را در سجده درك كند ] < / صفحة فارغة > ( و من ادرك الامام و هو ساجد كبّر و سجد معه و لم يعتدّ بها ) و كسى كه ادراك كند امام را در سجده تكبير بگويد و با او به سجود رود و اعتماد به آن سجده يا به آن نماز نكند بلكه سلام مىدهد و نماز را از سر مىگيرد اگر در سجده ركعت آخر باشد و اگر نه در ركعت ديگر تكبير احرام مىگويد چنان كه در حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه هر گاه امام را دريابى بعد از ركوع با امام به سجده رو و اين سجده را حساب مكن بلكه محض متابعت امام است در هر ركعتى كه باشد ، و چون برخيزد امام مرتبه ديگر تكبير احرام را مىگويد .
و در حديث صحيح از محمد بن مسلم منقول است كه گفت به آن حضرت صلوات الله عليه عرض نمودم كه در چه وقت ادراك نماز مىكند با امام حضرت فرمودند كه هر گاه دريابد امام را در سجده آخر نماز پس او ادراك كرده است فضيلت نماز جماعت را .
( و من ادرك الامام و هو فى الرّكعة الاخيرة فقد ادرك فضل الجماعة ) و هر كه دريابد امام را در ركعت آخر پيش از ركوع پس ادراك كرده است فضل نماز جماعت را بىدغدغه و آن ركعت محسوبست و باقى را بعد از سلام امام به جا مىآورد و اگر دريابد امام را در ركوع ركعت آخر مشهور آنست كه ادراك ركعت مىكند و احاديث صحيحه بر اين مضمون وارد شده است

484