إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 591)

شيخ بسند صحيح روايت كرده است از حمران از حضرت امام محمد باقر يا حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليهما كه فرمودند كه پدرم سيّد السّاجدين يا باقر علوم النبيّين صلوات الله عليهما وقتى كه نشسته نماز مىكردند مربع مىنشستند و چون به ركوع مىرفتند كج مىكردند پاهاى خود را ، و مراد از تربيع اين است كه زانوها را از زمين بردارند و كف پاها و نشستگاه بر زمين باشد ، و مراد از ميل پاها آنست كه پاها در زير بدن باشد و زانوها بر زمين باشد و زور بر شكم پاها داشته باشد و آن قدر كج شود كه در حالت ركوع ايستاده كج مىشد واجبا و يا آن مقدار كه سرش محاذى زانوها شود و اين نحو بر سبيل استحباب است چون اخبار بسيار وارد شده است كه هر نحو كه خواهد بنشيند و اين استحباب شامل نافله است و فريضهء با عذر .
( « و روى معاوية ابن ميسرة انّه سال ابا عبد الله صلوات الله عليه أيصلَّي الرّجل و هو جالس متربّع و مبسوط الرّجلين فقال لا باس بذلك ) و بسند صحيح منقول است از ابن ميسره كه كتاب او معتمد بوده است كه او سؤال كرد از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه آيا نماز مىتواند كرد مرد نشسته كه چهار زانو نشسته باشد ، يا مربع به تفسيرى كه سابقا گذشت و يا پاها را دراز كند حضرت فرمودند كه باكى نيست اگر چه چهار زانو نشستن كراهت دارد و ليكن در بعضى از اخبار وارد شده است كه چهار زانوى مكروه آنست كه چهار زانو بنشيند و يك پا را بر دارد و بر بالاى زانوى ديگر گذارد و اين نشستن متكبّران است اگر چه ممكن است كه اين نوع كراهتش بيشتر باشد .
( « و قال الصّادق صلوات الله عليه فى الصّلاة فى المحمل صلّ متربّعا و ممدود الرّجلين و كيف ما أمكنك » ) و به اسانيد صحيحه منقولست

321