مهر در صحيحه عبد الرحمن نيز وارد شده است ، و در حسن كالصحيح حلبى وارد است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از بيمار هر گاه نتواند ايستادن و سجده كردن حضرت فرمودند كه ايما مىكند بسر و اگر پيشانى را بر زمين گذارد محبوبتر است نزد من و از اين حديث ظاهر مىشود كه اوامر سابقه محمولست بر استحباب و در صحيحه عبد الرحمن و غير آن وارد است كه بيمار اكتفا مىكند در قرائت بر سوره حمد و خلافى نيست كه سوره بر او واجب نيست .
( « و سال سماعة بن مهران عن رجل يكون فى عينيه الماء فينتزع الماء منها فيستلقى على ظهره الايّام الكثيرة اربعين يوما او اقلّ او اكثر فيمتنع من الصّلاة الَّا ايماء و هو على حاله فقال لا باس بذلك » ) و بسند موثق كالصحيح منقول است از سماعه كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصى كه چشمش آب آورده باشد و كور شده باشد و خواهند كه آن آب را بگردانند و بر پشت مىخوابد ايام بسيار چهل روز يا كمتر يا بيشتر و نماز نمىتواند كرد مگر به ايما خوابيده بر پشت ؟ حضرت فرمودند كه باكى نيست چون چشم عزيز است و مرضى برتر از آن نيست و مقرّر است نزد اين جماعت كه سه روز سر را به گچ مىگيرند كه حركت نكند و بعد از آن بر پشت بخوابد مدتى تا آب سياه به تحليل برود ، و نزد بنده قدح كردند شخصى را كه مدّتها بود كه كور بود و گوشه چشم را از جانب شقيقه سوراخ كرد و ميلى داخل كرد و حركت داد آن ميل را تا آب سياهى كه در حدقه بود حركت كرد به جانب ديگر ، چشم آن مرد روشن شد بنده قادح را گفتم كه سر اين مرد را به گچ مىبايد گرفت و اقلا چند روز بر پشت بخوابد گفت احتياج نيست روز ديگر كور شد مثل سابق ، و در حديث صحيح از محمد بن مسلم منقول است

309