در وقت خود كه گفت عرض نمودم به خدمت حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه بيان فرمائيد نمازهايى را كه حق سبحانه و تعالى بر عالميان واجب گردانيده است در قرآن مجيد چنان كه لفظ فرض را بر آن اطلاق مىكنند و نمازهاى غير پنجگانه را حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله بيان فرمودند يا غرض نمازهاى شبانه روزى باشد پس حضرت فرمودند كه پنج نماز است كه حق سبحانه و تعالى واجب گردانيده است در شبانه رور زراره گفت عرض نمودم كه آيا حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد نام برده است و بيان فرموده است آن پنج نماز را حضرت صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه بلى خداوند بزرگوار عظيم الشأن به حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله خطاب فرموده است و امّت به تبعيت آن حضرت داخلند در خطاب الهى كه اقامت كن و به پاى دار و به جا آور نماز را از ابتداى دلوك آفتاب تا منتهاى تاريكى شب و دلوك آفتاب زوال آنست از دايره نصف النهار كه ميان حقيقى مشرق و مغرب اعتدال است يا وسط مشرق و مغرب هر روز و فرقى نيست و وسط هر دو يكى است پس وقت چهار نماز ظاهر شد چون حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله در اين وقت نماز ظهر و عصر و مغرب و عشار را واقع ساختند پس گويا كه حق سبحانه بيان فرمود و نام برد و وقت آن را مقرر ساخت و چون فعل حضرت بمنزله بيان الهى است ، و غسق شب نصف شبست پس ظاهر شد كه وقت ظهرين از زوال است تا غروب و وقت عشائين از غروبست تا نصف شب پس حق سبحانه و تعالى فرمود كه به پاى دار قرآن صبح را يعنى نماز صبح را و از اين نماز تعبير فرمود بلفظ قرآن تا دلالت كند بر آن كه در نماز صبح خواندن قرآن بيشتر از نمازهاى ديگر در كار است .
لهذا سنت است كه سوره هاى دراز را در آن بخوانند و اين از قبيل مجاز

10